autoharp
De ‘uitvinder’ van de Autoharp is Charles F. Zimmerman. Zijn idee was om een goedkopere en gemakkelijker te bespelen citer te maken, geschikt voor kinderen als speelgoed.
Even voor de mensen die niet weten wat een citer is:
In 1865 emigreerde Charles F. Zimmerman (instrumentenmaker van beroep) vanuit Zuid-Duitsland naar Philadelphia. Zijn broer had daar een zaak waar instrumenten werden gerepareerd. Al het gereedschap was dus voorhanden.
Charles bouwde het eerste exemplaar en vroeg er in 1882 patent op aan, maar vergat er een officiële tekening bij te voegen.
In 1885 kwam Charles in contact met een piano fabrikant. Deze besloot het groots aan te pakken. Er zijn er toen zo’n 50.000 van verkocht. Door advertenties groeide de vraag naar de Autoharp en werd de fabricage flink uitgebreid tot 13.000 per week. In 1897 ging de onderneming echter failliet en moesten er duizenden autoharpen worden verbrand.
Er gebeurde nog van alles rond de Autoharp, zoals de ontwikkeling van de "Volkszither" - eenzelfde soort instrument - waar wel met succes patent op aangevraagd werd. Je kunt je iets voorstellen bij de conflicten tussen de heren.
We maken een sprong naar 1926. Oscar Schmidt kocht toen het patent en maakte er zo’n 400 per week. De Autoharp werd gebruikt voor muzieklessen op scholen. Pas na Wereld Oorlog II werd de Autoharp bekend. Het werd gebruikt in de American Folk Music door (o.a.) Maybell Carter van ‘The Carter Family’.
Zij ontwikkelde de manier waarop het instrument nu gespeeld werd. Oorspronkelijk werd de Autoharp, net als de citer, liggend bespeeld. Maar The Carter Family hadden veel optredens. Er moest telkens een tafel worden gevonden zodat het instrument op de juiste hoogte lag om door Maybell bespeeld te worden. Zij kwam op het lumineuzer idee om de autoharp rechtop vast te houden.
Een Autoharp heeft van rechts naar links snaren van diverse dikte en lengte. Over de snaren liggen houten of metalen bars. Op deze bars zitten knoppen zodat de bar kan worden ingedrukt. Onderaan elke bar zitten stukjes stof om enkele snaren af te dempen, zodat die niet klinken als de snaren in trillen worden gebracht. Elk akkoord is in de juiste vorm gesneden zodat het de juiste snaren laat klinken die bij het akkoord horen.
Klinkt misschien erg ingewikkeld, maar de Autoharp heeft een bijnaam: “Idioten Harp”: ”idioot moeilijk te stemmen; idioot makkelijk te bespelen".
Maak jouw eigen website met JouwWeb