“Er hangt een paardenhoofdstel aan de muur. En een zadel in een lege schuur…..” Iedereen die dit nummer kent, denkt natuurlijk direct aan de Kilima Hawaiians uitgebracht in 1948 op het DECCA-label (78-toeren).
In 1953 hadden de Kilima Hawaiians er weer een hit mee, uitgebracht in Duitsland onder de titel Es Hängt ein Pferdenhalfter an der Wand, goed voor meer dan een miljoen verkochte Schallplatten wat hen een gouden ‘Schallplatte’ opleverde.

De Kilima Hawaiians werden in 1934 opgericht door Bill Buijsman. Ze begonnen als trio onder de naam ‘Kilima Hawaiian Trio.
In 1936 kwam Mary Buysman (vrouw van Bill) bij de groep. Ze maakten toen hun eerste plaat wat direct al een succes was.
In 1942 kwam Wim van Herpen bij de band. Toen besloot men de naam te wijzigen in The Kilima Hawaiians, met Bill Buijsman; Mary Buijsman; Wim van Herpen en Luur Buijsman (de jongere broer van Bill).

Altijd gedacht dat het ‘Paardenhoofdstel aan de muur’ daadwerkelijk door de Kilima Hawaiians geschreven was. Met als componist Jo de Gast.
Jo de Gast was een gastmuzikant (los-vast steelgitaar-speler) bij de Kilima Hawaiians.

Maar dat was verkeerd gedacht. De componist van dit nummer was Carson Jay Robison. Hij zette het in 1937 op de plaat samen met zijn band the Pioneers, onder de titel ‘There’s bridle hanging on the wall.’
Even het woord ‘bridle’ opgezocht, jawel: paardenhoofdstel. Dus Jo de Gast heeft de Nederlandse tekst op de muziek van Robison geschrevene en is daarbij heel dicht bij de oorspronkelijke tekst gebleven.
In het 2^de couplet van de Nederlandse tekst heeft hij het over zijn pony: ‘’t Is het ijzer wat mijn pony droeg’.  Wat de vraag oproept : "Is zijn paard nou dood of is zijn pony dood?"
Ook de Amerikaanse tekst geeft daar geen duidelijkheid over. Ook daar is in het 2^de couplet sprake van een pony: ‘It’s the shoe that my old pony wore.’